Kategoria:Magazyn Naukowy o Plazmie

Z Keshe Foundation Wiki pl
Wersja z dnia 16:27, 7 gru 2018 autorstwa Jazzmatazz (dyskusja | edycje) (Balansowanie ciała poprzez nano-powlekany system Eemana)
Skocz do: nawigacja, szukaj

GANS i Nano

Zdrowie

Balansowanie ciała poprzez nano-powlekany system Eemana

Eeman title picture.png

Słowa klucz: balans ciała, polaryzacja, nano, system balansujący.

Wstęp

BioPlasma Healing Circuits to system udrażniający i polaryzujący przepływ życiowej energii w ciele, który powstał na podstawie opracowań Leona Ernesta Eemana sprzed prawie 100 lat (Eeman’s Healing BioCircuits) oraz przy zastosowaniu nanotechnologii Fundacji Keshe powodującej bardzo silne wzmocnienie (o ok. 2 rzędy wielkości), czyniąc z pierwotnej konstrukcji Eemana urządzenie do terapii plazmowej. Nazwa ta powstała dla odróżnienia bazowego systemu Eemana od tego wykonanego w technologii plazmowej. Dr. Miki Shima, prezes japońsko-amerykańskiej Fundacji Leczenia Akupunkturą tak się wypowiedział na temat pierwotnej konstrukcji Eemana wykonanej z czystej miedzi: "Eeman’s Healing BioCircuits faktycznie podwaja prędkość przepływu energii Chi przez meridiany w ciele ludzkim." (Shima, 1989).

Energia życiowa została nazwana wieloma imionami przez wiele różnych kultur: prana, orgon, eter, Chi, mana, plazma (bioplazma) - jest to energia wyższego rzędu będąca budulcem świata materialnego. Jednak nie trzeba być osobą sensytywną na odczuwanie tej energii, by doświadczyć fizycznych wrażeń z działania BioPlasma Healing Circuits . Poprzez zastosowanie w nim nanotechnologii Fundacji Keshe, w postaci specjalnej obróbki miedzi, oraz użyciu GaNSów różnych pierwiastków (odpowiadających min. 98% składu ludzkiego ciała) o otwartych polach magnetycznych, pole oddziaływania przenoszone jest na pole człowieka za pomocą właściwości nanopowłoki elementów miedzianych.  Z uwagi na specyfikę zastosowanej technologii urządzenie w całości wykonane jest ręcznie.

System ten nie wymaga jakiegokolwiek zewnętrznego zasilania energii, gdyż operuje energią bioplazmy ludzkiego ciała, zaś jego wzmocnienie nanotechnologią Fundacji Keshe powoduje, że jest intensywniej odczuwany niż urządzenia korzystające z zewnętrznego zasilania (jak np. zappery).

Ta publikacja omawia historię powstania i zastosowania pierwotnego systemu Eemana oraz przybliża jego nową konstrukcję przy pomocy technologii plazmy, wraz z nowym zrozumieniem działania takiego zmodyfikowanego systemu. Przedstawione zostały różne warianty wykonania i podłączenia takowego systemu, aby każdy czytelnik był w stanie wykonać go samemu i korzystać z jego balansującego działania. Na koniec autorzy przedstawiają obserwacje i odczucia osób korzystających z systemu, wraz z rezultatami jego działania.

Historia

Leon Ernest Eeman urodził się 18 maja 1889 w Gent, Belgii. Źródła nie podają dokładnie kiedy przeprowadził się pod Londyn. W Anglii służył jako pilot w królewskiej armii strzelców powietrznych w okresie I wojny światowej, wtedy też uległ wypadkowi lotniczemu z którego wyszedł żywy lecz całkowicie sparaliżowany. Był przez dwa lata hospitalizowany, lecz lekarze nie dali mu żadnej szansy na ponowny powrót do pełni zdrowia, a w jego karcie pojawił się wpis "w 100% nie sprawny fizycznie". Eeman nie pogodził się z taką decyzją, a będąc człowiekiem wykształconym, o otwartym umyśle i mającym wgląd w mechanizmy naszego systemu energetycznego (m.in. dzięki długim medytacjom i kontakcie z wyższym JA), już po dwóch latach zmienił o 180 stopni bieg swojej historii zdrowia. Rozwinął technikę terapeutyczną w oparciu o dwubiegunowość naszego ciała (jak w Fig. 1, Yin i Yang, energia męska i żeńska) polegającą na relaksie z wykorzystaniem miedzi. Stworzył proste urządzenie składające się z ekranów siatki miedzianej, które nazwał „Biocircuits”, opisał je w swojej książce (Eeman, 1947) i raportach. Jego wiedza została zebrana, opisana, a także rozwinięta w innych pracach (Patten, & Patten, 1988; Brown, 1989; Borderlands, 2012).

Figura 1. Mapa polaryzacji ciała wg Eemana (Eeman, 1947, p. 36).

W trakcie zabiegu gdy osoba kładzie się i używa systemu dochodzi do wyrównania potencjałów energetycznych w jej polu. Zaobserwowano, że podczas 30 minutowego zabiegu wyrównania energetycznego, dana osoba zapadała w głęboki relaks, odzyskiwała siły witalne, a zmęczenie organizmu znikało już po kilku sesjach stosowania ekranów balansujących. Należy zwrócić szczególną uwagę na własną polaryzację ciała. Eeman w swoich pracach informował o tym, że niektóre osoby mogą mieć odwróconą polaryzację ciała przez co połączenie pierwotne (Fig. 2) może nie być prawidłowe. Należy wtedy zamienić sondy trzymane w rękach aby system zaczął poprawnie pracować.  Najprostszym sposobem na sprawdzenie polaryzacji ciała jest obserwacja podczas używania systemu. Jeśli połączenie pierwotne nie powoduje napięć, pobudzenia organizmu, nerwowości etc. polaryzacja jest w normie. Jeśli występują podane powyżej objawy należy zamienić sondy w rękach.

“Podstawą uzyskania efektów przepływu poprzez używanie systemów Eemana było odkrycie, że ludzkie ciała dają dowody na swoją bipolarność, wzdłuż trzech osi - głowa do stóp, prawa strona do lewej strony i tył do przodu. Kiedy przeciwne polarności są połączone razem, czy dzieje się to w jednym ciele lub pomiędzy dwoma lub więcej, zauważalne efekty to większy relaks, regeneracja ze zmęczenia i chorób, większa zdolność do pracy, ogólnie lepsze zdrowie. Systemu Eeman’a z połączonymi przeciwnymi polarnościami nazy się ‘Systemami Relaksacyjnymi.’”(Borderlands, 2012).

Eeman i współpracownicy jego projektu przeprowadzili tysiące starannie udokumentowanych eksperymentów w warunkach kontrolowanych przez okres roku. (przeczytać można o tym w książce pt. „ Co-Operative Healing” pierwotnie wydanej przez Frederic Muller Ltd, London 1947). Przedstawił on swoje badania światu medycznemu lecz wiedza, którą chciał się podzielić nie została zaakceptowana przez świat nauki podobnie jak w przypadku Wihelma Reicha, który energią bioplazmy leczył ludzi w tzw. komorze orgonowej, Tesli, czy Lakhowsky’iego - twórcy słynnego oscylatora, którym 90 lat temu leczono wszystkie choroby włącznie z nowotworami.

Figura 2. Jedna osoba (L), Dwie osoby (P) w zamkniętym układzie relaksacyjnym Eemana (Eeman, 1947, p. 29, 40).

System balansujący Eemana obejmował różne warianty. Mogła go stosować jedna osoba, lecz można było w jednym obiegu połączyć nawet kilka osób np. 2-4 - Fig. 2 i Fig. 3. Dla osób praworęcznych prawidłowe ustawienie systemu jest wówczas gdy osoba ta trzyma w lewej dłoni sensor połączony izolowanym drutem miedzianym do maty miedzianej znajdującej się na swoim karku, natomiast prawą dłonią trzyma drugi sensor również połączony izolowanym drutem miedzianym połączonym z matą miedzianą położoną u podstawy kręgosłupa. Polaryzacja, jak podaje jej twórca, powinna trwać 30 minut w ciągu dnia. Dalsze prace badawcze nad systemem i jego zastosowaniem w leczeniu, wprowadziły możliwość podawania leków czy innych substancji (zioła, etc.) bez konieczności fizycznego ich spożywania - zgodnie ze schematem przedstawionym w Fig. 3. Co interesującę, zastosowanie tej modyfikacji wydaje się być bardzo skuteczne ponieważ skutki uboczne / przedawkowanie jakiejkolwiek substancji (np aspiryna) mogą pojawić się już po około 15 minutach sesji z zastosowaniem delikatnie zmodyfikowanego systemu. Modyfikacja ta polega na zamontowaniu w pierwotnym układzie pojemnika w którym można podać rozpuszczoną w wodzie substancję. Powyższe zastosowanie daje nam praktycznie nieograniczone możliwości w zastosowaniu technologii plazmowej w celu balansowania całego ciała bez potrzeby budowania zaawansowanych urządzeń lub też gdy nie ma możliwości skorzystania z bardziej zaawansowanych rozwiązań technologicznych.

Jak można przeczytać w książce „ Co-Operative Healing” (Eeman, 1987) wśród dolegliwości, które dzięki systemowi balansującemu można wyeliminować całkowicie, są: zaburzenia psycho-ruchowe, problemy układu krążenia, silne bóle głowy często trwające lata, wysokie ciśnienie krwi, reumatyzm, rwa kulszowa, stres, bezsenność oraz wiele innych opisanych w wyżej wspomnianej książce.

Figura 3. Połączenie grupowe z zastosowaniem pojemnika z rozpuszczoną substancją.

Nowe zrozumienie

Figura 4. Polaryzacja ciała człowieka wg. Eemana w zrozumieniu plazmy i innych nauk.

Musimy zwrócić uwagę na fakt, że każdy z nas siedząc na krześle przed komputerem, w biurze czy gdziekolwiek często krzyżuje nieświadomie ręce lub nogi albo jedno i drugie na raz. Patrząc na rysunki opisujące polaryzację ciała człowieka (Fig. 4), teraz możemy dokładnie zrozumieć w jakim celu robimy to na co dzień (balans/wyrównanie potencjałów obu biegunów ciała). W technologii plazmy także mówimy o magnetyczności prawej ręki co koresponduje z lewą półkulą mózgu, oraz grawitacyjności lewej ręki i prawej półkuli mózgu. System Eemana powstał dlatego, że jego twórca był sparaliżowany i nie mógł podłożyć swoich rąk pod kręgosłup. Ta pozycja gdy prawa ręka znajduje się na podstawie kręgosłupa a lewa przy podstawie czaszki nawet dla sprawnej ruchowo osoby nie jest komfortowa na dłuższą metę. Blaszki i przewody tworzą więc coś na zasadzie przedłużenia ręki. Można się wygodnie położyć i nie wytwarzać w ciele dodatkowych napięć. Cały zestaw tworzy dodatkowy zewnętrzny układ który pozwala na przejście i zbalansowanie zablokowanej czy zmagazynowanej energii w ciele - na podobnej zasadzie opiera się akupunktura czy inne systemy których terapie polegają na regulowaniu przepływu energii życiowej człowieka i postrzegają chorobę jako niedobór lub zmagazynowanie się tej energii. Początkowe zestawy z którymi ekseprymentowaliśmy ( blaszka nano, zwykły drut i sonda) dawały bardzo ciekawe rezultaty. Ze względu na kruchość powłoki nano, należałoby się zastanowić albo nad pełną ochroną nano-płytek aby nie ulegały uszkodzeniu (zgnieceniu) lub nad wykorzystaniem przystawki jako jedynego elementu nano w zestawie (Figura 5.B i 5.C oraz Figura 6.P).

Nowa technologia dzięki której mamy dostęp do uwolnionej struktury pól, daje nam szerokie możliwości w zastosowaniu tego systemu. GANS i nano pozwalają nam szybciej wyrównać różnicę potencjałów w ciele, poprzez pracę w silniejszych polach plazmy, które warunkują fizyczność. Energia krążąca w obiegu naszego ciała przechodzi przez tzw. ‘spacegap’ powłoki nano systemu i zaczyna w nim cyrkulować. System daje nam bardzo duże możliwości zarówno pod względem kompaktowej budowy, szybkiej modyfikacji pod konkretną dolegliwość jak i prostoty obsługi. Technologia plazmowa uwalnia ten potencjał jeszcze bardziej. Dzięki niej możemy dodać tego czego brakuje fizyczności, usunąć to czego jest w ciele w nadmiarze.

Figura 5. Różne implementacje plazmatycznego systemu Eemana.

Grafika w Fig. 5 przedstawia kilka wariacji tego systemu które już zostały wykonane lub oczekują wykonania. Po lewej stronie (A) przedstawione jest użycie systemu wraz z pojemnikiem z solą. Znając jej grawitacyjne właściwości, oprócz balansowania ciała, to co zbędne w organizmie jest wyciągane i magazynowane w pojemniku z solą - podobnie jak dzieje się to w oryginalnym systemie Plazma Coil Unit, czy też w każdym pojemniku do produkcji GaNSów. Solanka jest środowiskiem w którym pola o różnych potencjałach, w szukaniu balansu, tworzą siłę pól odpowiadających różnicy potencjałów obu elementów - czy to w odniesieniu do metalowych płytek (produkcja GaNSów), naszych rąk (różne systemy terapeutyczne czy praca w polach plazmy), czy statycznych lub dynamicznych systemów plazmy (PCU, PBU i dynamicznych systemów plazmy na potrzeby podróży kosmicznych). Ta solanka, wraz ze zmagazynowanymi przez nią polami może posłużyć do robienia konkretnie wycelowanych GANSów, pod konkretną osobę i konkretną dolegliwość, do dalszego procesowania w układzie B i C w Fig. 5.

Grafika w środku (B) przedstawia układ zmodyfikowany o ‘przystawkę’ wykonaną z nano drutu w którą możemy wkładać GANSY lub ciekłą plazmę w celu dodania odpowiednich pól do organizmu (odpowiednik użycia jednej łatki by nakarmić system). Natomiast po prawej stronie tej grafiki (C) zilustrowany jest system z dwiema przystawkami. Taki system może służyć do balansowania ciała z wykorzystaniem gradientów odpowiednich pól - tak jak w przypadku łatek, reaktorów, czy innych systemów stosowanych dotychczas w którym różnica potencjałów dwóch GaNSów tworzy ukierunkowany przepływ plazmy (plazmatyczny wiatr). Trzeci układ jest najbardziej uniwersalny i pozwala na bardzo duże pole manewru, tak jak w przypadku systemów balansujących opartych na dynamicznych reaktorach. Do balansowania ciała w takim systemie, możemy wykorzystać między innymi wcześniej pobraną solankę w odpowiednim gradiencie.

BioPlasma Healing Circuit jest pewnego rodzaju interfejsem, połączeniem które tworzy warunki dla wyrównania potencjału energii w ciele i w różnych jego wersjach pozwala na: A) ‘wyciągnięcie’ różnicy potencjałów na zewnątrz, poza ‘układ’ ciała człowieka (ekstrakcja); B) wprowadzenie określonej siły pól plazmy w postaci GaNSu lub ciekłej plazmy, w celu zbalansowania całego systemu poprzez ‘nakarmienie’ go polami których potrzebuje (uzupełnienie); oraz C) tworzenie dodatkowej różnicy potencjałów poprzez wprowadzenie plazmy w odpowiednim gradiencie, w sprzężony z ludzkim ciałem system (szybka ekstrakcja danej siły pól np. Ca lub Hg do solanki).

Procedura/Przygotowanie

Figura 6. Blaszki, drut i probówki (L), oraz ‘przystawka’ modyfikująca system (P).

Wbrew pozorom przygotowanie takiego systemu nie jest bardzo skomplikowane. Potrzebne do tego są:

  • blaszki lub siatka miedziana,
  • drut miedziany izolowany (linka) i nieizolowany,
  • rurka miedziana,
  • opcjonalnie plastikowa probówka.

Podstawowy system:

W zależności od materiału z którego chcemy wykonać płytki (blaszki, siatka, drut) docinamy lub formujemy blaszki do pożądanego rozmiaru. Jeżeli chcemy wykonać system z opcjonalnymi przystawkami do podawania GANSów i różnych innych substancji, formujemy przystawki z drutu. Przygotowane elementy poddajemy procesowi nano (chemicznie z NaOH lub metodą ogniową). Po wykonaniu pełnego procesu łączymy wszystkie elementy zestawu ze sobą (jak w Fig. 5). Na poniższych zdjęciach (Fig. 6) widzimy gotowy zestaw do złożenia oraz element przystawki za pomocą której możemy działać na organizm różnymi polami.

Wersja zaawansowana:

Figura 7. Zaawansowana wersja systemu.

W tym urządzeniu producent wykorzystał różne metody w celu uzyskania zróżnicowania plazmatycznego pomiędzy elementem górnym systemu, a dolnym i uzyskania efektu ukierunkowanego przepływu plazmy (wiatru plazmatycznego). Zastosowano podstawowe GaNSy(CH3, CO2, ZnO, CuO) wykonane w zestawie “szufladowym” na diodzie, oraz gansy wykonane chemicznie, lub w miarę możliwości bezprądowo. Elementy skórzane moczone były w gansie CH3 wykonanym wg instrukcji produkcji GaNSu hemoglobiny. Kryształy w uchwytach zamontowano przed nano-powlekaniem, zaś wszystkie pozostałe elementy zmontowane zostały po wykonaniu nano w sposób umożliwiający ewentualny demontaż i wymianę - np. ampułek z gansami.

Podkładki umieszczane pod ciało wykonane zostały w taki sposób, by zapewnić im sztywność oraz odpowiednie przestrzenie, gdzie warstwa nano pozostaje nie ścierana, nie zgniatana i zachowuje swoją “aksamitną” strukturę w trakcie użytkowania, co producent sprawdził w trakcie półrocznego codziennego użytkowania (porównując do wersji bez skórzanej oprawki, a jedynie w foliowych torebkach strunowych). Podobnie uchwyty wykonane z miedzianych rurek hydraulicznych, od wewnętrznej strony zachowują swoją warstwę nano, gdyż są to miejsca bardzo trudno dostępne.

Element górny: na element podkładki pod kark najpierw naniesiono nanocoating metodą ogniową; uchwyt przez ok. 1 dzień poddany był oddziaływaniu roztworu NaOH z dodatkiem paru ml gansu CO2/ZnO, w pełnym zanurzeniu (pierwsza część procesu nano-powlekania chemicznego wg KF), następnie podkładka oraz uchwyt poddane były około tygodniowemu procesowi parowania w środowisku roztworu NaOH z dodatkiem paru ml gansu CO2/ZnO.

W uchwycie górnego elementu jest czysty kryształ górski (SiO2) oraz ampułka z ok. 5 ml gansów CO2 i ZnO.

Element dolny: proces nano-powlekania chemicznego (analogicznie do powyższego), ale o innych składnikach: element podkładki oraz uchwyt poddane były oddziaływaniu roztworu KOH z dodatkiem paru ml gansu CuO, w pełnym zanurzeniu; następnie poddane około tygodniowemu procesowi parowania w środowisku roztworu KOH z dodatkiem paru ml gansu CuO. W uchwycie dolnego elementu jest ametyst - można zastosować dowolny inny minerał krystaliczny o bardziej grawitacyjnych składowych, czyli zawierający kompozyt pierwiastków o łącznej masie atomowej większej niż kryształu górskiego z uchwytu elementu górnego. W uchwycie dolnego elementu jest też ampułka z gansami CuO, Cu2O, Si, Au, oraz z gansem z muszli, wapiennych szkieletów koralowców morskich i morskiej skały wapiennej (Ca, F, Mg, I, …). Miedziany element będący końcówką przewodu wkładanego do solanki został poddany analogicznemu procesowi nano-powlekania chemicznego z użyciem roztworu mieszanki NaOH i KOH. Całość została zobrazowana w Fig. 7.

Zastosowanie

Figura 8. BioPlasma Healing Circuits.

Standardowe ustawienie systemu przedstawione jest na Fig. 8. Osoba w trakcie korzystania z systemu powinna skrzyżować nogi. Sonda trzymana w prawej ręce łączy się poprzez drut z nano-blaszką umiejscowioną pod lędźwiami, od której to drut odprowadza pola do zbiornika z 20% roztworem soli. Sonda lewej ręki połączona jest z nano-blaszką na wysokości karku. Zalecane jest doraźne lub regularne korzystanie z systemu w celu szybszego balansowania organizmu. Trzydziesto-minutowe sesje relaksacyjne przynoszą korzystne rezultaty.

Hipotezą jest, że tak udoskonalony system pierwotnej konstrukcji Eemana znajduje zastosowanie w sferach do których używany był pierwotnie, czyli takich jak: zaburzenia psycho-ruchowe, problemy układu krążenia, silne bóle głowy często trwające lata, wysokie ciśnienie krwi, reumatyzm, rwa kulszowa, stres bezsenność oraz wiele innych opisanych w (Eeman, 1947); a także w innych przypadkach zdrowotnych. Z obserwacji już przeprowadzonych wynika, że jego zmodyfikowana wersja potrafi działać szybko i trwale w szerokiej gamie schorzeń.

Jednym z przypadkowych eksperymentów przeprowadzonych w tym systemem okazała się produkcja GaNSu CH3.  Stało się to po podłączeniu (stalową linką) uziemienia prowadzącego od pojemnika z solanką do ziemi, co zapoczątkowało produkcję CH3, w której częścią środowiska produkcji jest osoba przebywająca w systemie.Produkcja CH3 była możliwa gdyż końcówka drutu, prowadzącego od systemu do solanki, pokryta jest warstwą nano.

Obserwacje

Odczucia powtarzające się u większości użytkowników, to samoistnie następujące rozluźnienie ciała (w czasie 0-15 minut od położenia się), uspokojenie emocji, wyciszenie “gadającego umysłu”, odczucia ciepła/mrowienia w rękach, obniżenie/ściszenie tembru głosu. Zdarzało się także, że osoby w ciągu kilku minut usypiały i wybudzały się po 30 minutach (nie znając sugerowanego czasu sesji) z odczuciem znacznego doenergetyzowania.

Wyniki

Kobieta 91 lat: Dzień przed wyjazdem (350 km) na ważną uroczystość rodzinną starsza pani odczuwała bardzo silny ból kręgosłupa i nóg. Ból był tak silny, że uniemożliwiał normalne poruszanie się. Silne leki przeciwbólowe nie działały. Kobieta siadła w fotelu w asyście terapeuty i została podłączona do systemu (w wersji podstawowej, bez pojemnika z solą i bez uziemienia). Przez pierwsze 5 minut ból nie ustępował. Po 5 minutach terapeuta postanowił dołączyć dodatkowy drut prowadzący od systemu do źródła uziemienia. Za uziemienie posłużyła instalacja centralnego ogrzewania w bloku (niezamalowana emaliowaną farbą część instalacji). Od momentu połączenia systemu z uziemieniem ból zaczął znikać. Po kolejnych 20 minutach ból całkowicie zanikł. Kobieta wstała samodzielnie z fotela. Następnego dnia udała się na ślub wnuczki 350 km od miejsca swego zamieszkania. Uczestniczyła w uroczystościach i imprezie rodzinnej do 1 w nocy, bez śladu zmęczenia podróżą, czy wydarzeniami które miały miejsce dzień wcześniej. Sytuacja miała miejsce we wrześniu 2017. Do tej pory, gdy pojawiają się bóle tego rodzaju, kobieta używa tego systemu doraźnie i za każdym razem efekt jest podobny.

Mężczyzna 81 lat: Nadciśnieniowiec, zawał serca 12 lat temu i wstawione by-passy, znaczna utrata słuchu utrudniająca komunikację, oraz wiele innych obciążeń powstałych głównie od zażywanych leków. Aktywny na miarę swych możliwości - prace w ogródku, jazda na rowerze.  Z systemu zaczął korzystać na okoliczność przeziębienia i jedyna sugestia, jaka była związana z przystąpieniem do użytkowania, to wzmocnienie osłabionego przeziębieniem organizmu. Pierwszym zauważalnym efektem działania systemu było odczucie ciepła w rękach i nogach, jednak najbardziej zaskakujące dla tej osoby efekty działania nastąpiły po kilku dniach używania systemu i przejawiły się odzyskiwaniem słuchu - najprawdopodobniej dzięki procesom samoregulacji ciśnienia śródczaszkowego względem ciśnienia krwi - potem zanikaniem żylaków i spadkiem ciśnienia do tego stopnia, że musiał odstawić brane od dłuższego czasu leki na nadciśnienie.

Osoby już korzystające z plazmatycznie zmodyfikowanego systemu Eemana oraz te które zbudują go na podstawie wiedzy zawartej w tym artykule, proszone są o dzielenie się swoimi doświadczeniami w stosowaniu różnych wersji tego systemu w celu stworzenia kompendium wiedzy o skuteczności i zakresie jego działania.

Planowane prace badawcze

System na pewno ma potencjał dla dalszych prac badawczych. Jak na razie autorom udało się zebrać dane i potwierdzić działanie podstawowego systemu jak i wersji z jedną przystawką. W świetle ostatnich wykładów w których Dr Keshe opisywał rozprzestrzenianie się wirusa opryszczki, jak i wcześniejszych informacji związanych z chorobami ogólnoustrojowymi, system z dwoma przystawkami nadaje się idealnie do zastosowania różnych gradientów GANSów (moczu, HSV, raka, nadmiaru określonych pierwiastków, związków chemicznych) w celu ich zbalansowania lub usunięcia z przestrzeni całego ciała. Dodatkowym aspektem który warto wziąć pod uwagę będą zarówno prostota wykonania, niski koszt jak i mobilność. Cały system można z łatwością spakować do małej walizeczki i zabrać ze sobą wszędzie, wraz z zestawem podstawowych GANSów.

Przeciwwskazania i informacje dodatkowe

Nie zaleca się używania urządzenia osobom z rozrusznikiem serca. Szczególną ostrożność powinny zachować kobiety w ciąży. Osoby posiadające implanty mogą odczuwać w miejscu implantu dyskomfort i/lub różnego rodzaju bóle (chociaż jeden z producentów tego urządzenia również posiada metalowe pourazowe mocowanie w kości przedramienia i nigdy nie odczuwał takich dolegliwości przy korzystaniu z urządzenia).

BioPlasma Healing Circuits jest urządzeniem oddziałującym na zasadzie terapii naturalnych, gdzie umiarkowanie częstą cechą charakterystyczną takich terapii jest okresowy nawrót objawów chorobowych i dolegliwości w miejscach starych urazów, co jest zjawiskiem wskazującym na ponowne uruchomienie procesów samoleczenia organizmu związanych z danym urazem lub chorobą.

Nota prawna

Stosowanie BioPlasma Healing Circuits ma charakter wspomagający i nie zastępuje porady medycznej ani dotychczas stosowanej terapii.

Materiały pomocnicze

Dodatkowe materiały, w postaci zdjęć różnych wykonań systemów, dostępne są pod linkiem https://drive.google.com/open?id=1erkz_iwDrYv0NW9Vs8DBL3ZrPApSH0qF

Bibliografia

  1. Shima, M. (1989). Yoga Journal: Homeopathy A Special Report. You are energy.
  2. Eeman, L. E. (1947). Co-operative healing: The curative properties of human radiations. Author-Partner Press Ltd.
  3. Brown, T. (1989). The L.E. Eeman Report. The Pioneering Years of Biocircuitry. Borderland Sciences Research Foundaction, Inc. Available online [http://altered-states.net/barry/newsletter525/The_L_E_Eeman_report.pdf]
  4. Borderlands. (2012, 29 styczeń). Eeman’s Healing BioCircuits. Co-Operative Healing with Eeman Circuits. Retrieved from http://borderlandresearch.com/eemans-healing-biocircuits
  5. Patten, L., & Patten, T. (1988). Biocircuits: Amazing New Tools for Energy Health. HJ Kramer.

Technologia Kosmiczna

Energia

Transport

Środowisko

Żywność i Rolnictwo

Rodzina i Związki

Emocje i Dusza

Obecnie w tej kategorii nie ma stron ani plików.